8 Ιουλίου 2011

Άλλη μια μέρα ξημέρωσε

   
  Έχω δύο βδομάδες να γράψω. Στο ενδιάμεσο δεν προέκυψε τίποτα το συνταρακτικό. Το καθημερινό μου δρομολόγιο είναι δωμάτιο - μπάνιο , μπάνιο - σαλόνι. Ποπό είναι κι αυτή η ζέστη... σκάει ο τζίτζικας! Κι ακόμα δεν έχει έρθει ο καύσωνας...
  Χτες το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Στριφογύριζα στο κρεβάτι μου περιμένοντας να αποκοιμηθώ μα του κάκου... Αφού το ξέρω πως με την πίεση δεν έρχεται ύπνος! Προσπάθησα να χαλαρώσω και να αδειάσω το μυαλό μου από τις σκέψεις μου , όμως αυτές έβρισκαν πάλι τρόπο να επιστρέψουν και να μη μου επιτρέπουν να κοιμηθώ. Συνέχιζα να στριφογυρίζω , δεν έβρισκα με τίποτα μια θέση που να με βόλευε. Έσκαγα από τη ζέστη και ο προπολεμικός ανεμιστήρας μου ίσα ίσα που έφερνε λίγο αέρα. Σιγά σιγά με πήρε ο ύπνος γύρω στη μία τα ξημερώματα. Το πρωί ξύπνησα μες στον ιδρώτα. Είχα πετάξει κάτω τα σεντόνια μου και διψούσα. Μια καινούρια μέρα είχε ξημερώσει εδώ και αρκετές ώρες.

Πήρα το βιβλίο μου και απορροφήθηκα διαβάζοντάς το. Μόλις κουράστηκαν τα μάτια μου κοίταξα από το παράθυρο για να κατασκοπεύσω τους γείτονες. Απέναντι μια νοικοκυρά άπλωνε τη μπουγάδα και παραδίπλα μια παρέα συζητούσε δυνατά. Ο ήλιος , εκτυφλωτικός όπως πάντα , ματαίωσε τις κατασκοπευτικές μου διαθέσεις. Αποφάσισα να ανοίξω τον υπολογιστή. Μετά από ώρες μου ήρθε η ιδέα γι' αυτό το ποστ. Ελπίζω να σας αρέσει.
Αυτά για σήμερα. :)

10 σχόλια:

absentminded είπε...

Αν κάνεις ειδικά τη σκέψη "δεν μπορώ να κοιμηθω", δε σου κολλάει ύπνος με τίποτα.

Καλή δύναμη με τη ζέστη!

Χριστίνα είπε...

πόσο δίκιο έχεις.... όσο πιέζουμε τον εαυτό μας να κοιμηθεί τόσο πιο δύσκολο είναι αυτό!
αχ αυτή η ζέστη... Κάθε μέρα μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι "πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία..." Άντε να ξεχυθούμε στις παραλίες!! ;)

Cinefil. είπε...

εγω παλι ημουν στο χωριο μου και χαλαρωνα οποτε σημερα που γυρισα ολα μοιαζουν εφιαλτικα! φριττω εδω περα πραγματικα! δεν ξερω..ισως καλοκαιρι, αθηνα και ολο το σόι ειναι δυσκολο πραγμα!

Χριστίνα είπε...

αχχ... κ εγώ μόλις γύρισα από διακοπές και πλήττω... μια εβδομάδα στη Λευκάδα ήταν όνειρο...
καλοκαίρι , αθήνα και το σόι = συνδυασμός που σκοτώνει... :P

καλό κουράγιο :D

Cinefil. είπε...

και στο χωριο μου ηταν υπεροχα...αλλα τωρα αισθανομαι εδω περα λες και δεν εχω διακοπες...περιεργα πραγματα!
ευχαριστω για το καλο κουραγιο και ανταποδιδω!

Χριστίνα είπε...

είδες; :P όλη τη χρονιά κάνουμε αμάν να έρθει το καλοκαίρι και όταν τελικά έρχεται φτάνουμε στο σημείο να περιμένουμε τη σχολική χρονιά!
Το παρατράβηξα; Πάντως σίγουρα θα θέλαμε να είμαστε συνεχώς στη θάλασσα με τους φίλους μας και όχι στο σπίτι με το air condition...
Θα ξαναφύγεις; Ευτυχώς εγώ ναι , θα πάω να συναντήσω το υπόλοιπο σόι... Δεν πειράζει... τουλάχιστον απόδραση από την πόλη!

Cinefil. είπε...

κοιτα δεν θελω να ανοιξει το σχολειο ακομα δεν χορτασα ξεκουραση ουτε ειμαι ετοιμη ψυχολογικα για το λυκειο ομως η ρουτινα ειναι φορτικη..θα ξαναφυγω αλλα εδω που τα λεμε προτιμω να κατσω αθηνα παρα να παω στο χωριο του πατερα μου...γενικως μου αρεσει να ειμαι στην επαρχια αλλα το χωριο του πατερα μου δεν υποφερεται..δεν εχω παρεα και δεν μπορω να βγω σε ενα τοσο μικρο μερος μονη μου γιατι θα βαρεθω γρηγορα (σε δεκα λεπτα εχω γυρισει ολο το χωριο), το σπιτι ειναι μικρο για ολο το σοι και νιωθω συνεχως οτι βρισκομαι υπο επιτηρηση...τουλαχιστον στην αθηνα εχω τον χωρο μου και μπορω και να επικοινωνω με τους φιλους μου απο το χωριο της μαμας μου τακτικα λογω της τεχνολογιας οποτε δεν νιωθω τοσο μονη, δυστηχως στο χωριο του πατερα μου δεν εχω ουτε επαφη με τον πολιτισμο ουτε με καποιον ανθρωπο...Μακαρι να μπορουσα να κατσω κι αλλο στο χωριο της μαμας μου, εκει ενιωθα οτι πραγματικα εχω διακοπες αλλα τι να κανουμε? θα προσπαθησω να ξεκουραστω οσο περισσοτερο μπορω κ να προετιμαστω για την νεα σχολικη χρονια. Δεν θελω να παραπονιεμαι διοτι σκεφτομαι την πιεση που περναμε εξαιτιας του σχολειου οποτε τωρα βρισκομαι σε πολυ καλυτερη κατασταση κ μαλλον πρεπει να το εκτιμισω αυτο..ετσι κ αλλιως αυριο θα παω καμια βολτιτσα να ξεσκασω! Καληνυχταα! (:

Χριστίνα είπε...

:) νιώθω κάπως έτσι όταν πάω στη γιαγιά μου , γιατί είμαστε μες στην πόλη , έτσι ώστε να βλέπεις με λεπτομέρεια τη μπουγάδα της απέναντι και δεν έχω κανέναν γνωστό στην ηλικία μου εκτός από τα ξαδέρφια μου που μου τη σπάνε κιόλας.
Από το σχολείο θα ήθελα μόνο τους συμμαθητές και τους φίλους μου (ξέρεις να βρισκόμαστε και να τα λέμε αλλά τώρα είναι όλοι διακοπές) τα μαθήματα ούτε να τα σκέφτομαι δε θέλω... του χρόνου θα είναι δύσκολη χρονιά , με proficiency , αλλά τουλάχιστον αν το περάσω θα έχω περισσότερο χρόνο στο λύκειο , χωρίς αγγλικά...
οπότε από τα μαθήματα χίλιες φορές το καθισιό , με τόσο τρέξιμο που έχω να ρίξω την επόμενη χρονιά δεν ανησυχώ καθόλου :)

Cinefil. είπε...

πωω πωω σε καταλαβαινω! κ εμενα εκει μου τη σπανε τα παιδια γι αυτο προτιμω να ειμαι μονη... εγω θα δωσω και proficiency αγγλικα και Β2 γαλλικα του χρονου θα παω κ λυκειο κ σκεφτομαι οτι θα ειναι πιο απαιτητικα τα πραγματα... :/ οποτε καλυτερα να απολαυσω οσο προλαβαινω τις διακοπες μου!

Χριστίνα είπε...

έτσι ;) ζήσε το τώρα και μη σκέφτεσαι το αύριο!