23 Ιουνίου 2011

Μusica!

  Στις 21 του μήνα είχαμε την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής και έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα να αναρτήσω ένα ποστ σχετικά με τη μουσική που ακούω και έπειτα να μου πείτε κι εσείς με τη σειρά σας τις προτιμήσεις σας.
  Η μουσική που μου αρέσει λοιπόν είναι κυρίως η ροκ. Τα διαχρονικά τραγούδια που θυμάται κανείς για δεκαετίες (σε αντίθεση με τα χιτάκια που είναι για λίγους μήνες) οι θρυλικές μουσικές μπάντες , οι χαρακτηριστικές φωνές των τραγουδιστών , όλα αυτά και πολλά περισσότερα αποτελούν μερικούς από τους λόγους που ακούω αυτό το είδος μουσικής. Κάποια από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα είναι οι Aerosmith , οι Bon Jovi , οι Pink Floyd , οι Rolling Stones , οι Red Hot Cilli Peppers και πολλοί άλλοι φυσικά. 
  Βέβαια δεν ακούω μόνο ροκ , ακούω και ποπ , στις καλύτερες περιπτώσεις , έντεχνο και γιατί όχι , και λαϊκό , όταν ο/η τραγουδιστής/στρια εκτελεί σωστά το τραγούδι. 
  Ώρα λοιπόν να εκφράσω και τα παράπονά μου για τη σημερινή μουσική. Είναι η ιδέα μου ή τα μισά ποπ τραγούδια που ακούγονται στο ραδιόφωνο , και ξένα και ελληνικά , συνοδεύονται κι από ένα είδος εμπορικού χιπ χοπ ; Εντάξει δε λέω καλό είναι και το χιπ χοπ , αλλά γιατί να ενσωματώνεται στα υπόλοιπα τραγούδια; Εμένα τουλάχιστον με εκνευρίζει... Είμαι η μοναδική;; Και γενικά δηλαδή νιώθω ότι τα περισσότερα τραγούδια που ακούω βγαίνουν το ένα μετά από το άλλο , σαν από μηχανή , και έχουν κύριο στόχο την προσωρινή επιτυχία , τα χιτάκια που λέγαμε... Είναι πολύ κρίμα που δε βγαίνουν πια πολλά διαχρονικά τραγούδια!
  Κάπου εδώ τελειώνει αυτή η ανάρτηση... Σας αποχαιρετώ και επανέρχομαι σύντομα.

12 Ιουνίου 2011

Εικαστικό διάλειμμα 1

  Αν κάποιος με ρωτούσε τι θα ήθελα να κάνω όταν μεγαλώσω τότε με σιγουριά θα του απαντούσα ότι θέλω να ζωγραφίζω. Ακόμη κι αν δεν είναι αρκετά προσοδοφόρο... Τι κι αν αντικρύζω δυσπιστία σε όσους το ανακοινώνω; Εμένα αυτό μ' αρέσει και θα κάνω ό,τι μπορώ για να το πραγματοποιήσω...
  Εδώ λοιπόν σταματάει ο πρόλογος και προχωράω...

Ένας από τους αγαπημένους μου ζωγράφους είναι ο Σαλβαντόρ Νταλί , γενικά δηλαδή αγαπώ οτιδήποτε πέρα της φαντασίας. Φαντάζεστε λοιπόν τη χαρά μου όταν η (αγαπημένη) καθηγήτρια των εικαστικών μάς έδωσε ένα έργο του Νταλί για να το ζωγραφίσουμε... Το έργο είναι η μεταμόρφωση του Ναρκίσσου και το πρωτότυπο είναι αυτό :
Στην προσπάθειά μου να μιμηθώ το έργο του μεγάλου ζωγράφου έφερα το εξής αποτέλεσμα... :
Σκέφτηκα να κάνω μόνο τις δύο κύριες μορφές που μοιάζουν μεν αλλά διαφέρουν κατά πολύ δε...
Δεν ξέρω αν το πέτυχα , εσείς θα μου το πείτε αυτό...
Για το κλείσιμο επέλεξα ένα δικό μου έργο (δικής μου έμπνευσης δηλαδή...)
Δεν είναι τόσο καλό όσο το πρώτο , αλλά το δημοσιεύω για να συγκρίνετε κατά κάποιον τρόπο...
περιμένω σχόλια με τη γνώμη σας!
Να είστε επιεικείς!!

9 Ιουνίου 2011

Αχ πόσο βαριέμαι....

  
  Όλον αυτόν τον καιρό μετρούσα μέρες και ανυπομονούσα να έρθει το καλοκαίρι για να μπορώ να κάνω ό,τι θέλω , να βγαίνω έξω και να μη χρειάζεται να διαβάζω , παρά μόνον εξωσχολικά βιβλία χωρίς τα οποία δεν μπορώ να ζήσω , αλλά και να ζωγραφίζω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι... Οι διακοπές ήρθαν , αλλά τα όνειρα έκαναν φτερά. Δεν έχω ιδέα για το τι να κάνω για να περάσω την ώρα μου , βαριέμαι να βγαίνω έξω , έμπνευση δεν έχω και ό,τι κι αν σχεδιάσω φαντάζει άσχημο και χωρίς να το καταλάβει βρίσκεται στον κάλαθο των αχρήστων... (προς ανακύκλωση!) Δεν ξέρω αν φταίει το ότι είμαι φρέσκια στην απραξία ή η ζέστη που αυξάνεται επικίνδυνα , πάντως δεν θέλω να έχω αυτή την καταθλιπτική διάθεση όλο το καλοκαίρι!
  Είμαι ανοικτή σε οποιαδήποτε ιδέα μπορεί να με βγάλει από την "κατάθλιψη". 
  Όπως βλέπετε κι από τα έργα η απραξία μου δεν έχει όρια... 
 

ένα θέμα για σχέδιο θα ήταν καλοδεχόμενο επίσης... :)

6 Ιουνίου 2011

Λατρεμένη μου Eurovision

Και πριν προλάβετε να μου πετάξετε ντομάτες περιμένετε να σας εξηγήσω!


  Eurovision βλέπω από μικρή! Όχι φανατικά , αλλά πολλά τραγούδια τα θυμάμαι. Και πιστεύω ότι αν και δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο είναι τουλάχιστον ψυχαγωγικό. Και τώρα θα μου πείτε έχει περάσει περίπου μήνας από τη φετινή eurovision , ακόμα εκεί έχεις μείνει? Όχι θα σας πω , άλλος είναι ο λόγος που δημοσιεύω αυτό το ποστ (αν και εδώ που τα λέμε αδικηθήκαμε φέτος...:P)

  χμμμμ... τι έλεγα? Ναι! Ο λόγος...! Ε , λοιπόν θα σας τον πω και αν θέλετε με πιστεύετε! Η eurovision μου έμαθε γεωγραφία! Και επειδή αύριο γράφουμε γεωγραφία το θυμήθηκα! Ξέρατε εσείς ότι η Λετονία λέγεται Latvia στα αγγλικά και η Λευκορωσία Belarus? Και φυσικά έμαθα κατά που πέφτουν και ποιες είναι οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης , αφού πάντα αλληλοψηφίζονται μεταξύ τους , οπότε ξεχωρίζουν όσο να ΄ναι...
Επίσης κατάλαβα ποιες είναι οικονομικά δυνατές χώρες , όπως οι big 5 και όσες ξοδεύουν του κόσμου τα λεφτά για να κερδίσουν. Στη δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκαμε κι εμείς μέχρι πριν από κάποια χρόνια , αλλά τώρα που η Ερτ ζορίζεται "κάνουμε περικοπές"
Βρε παιδιά δώστε τη eurovision στο σταρ μπας και γελάσουμε λιγάκι :P

3 Ιουνίου 2011

Yes We Speak Italiano

   
  Μια λατρεία για τα ιταλικά πάντα την είχα , μου άρεσε αυτή η προφορά που μοιάζει περισσότερο με τραγούδι. Και τρελαίνομαι για όλα τα ιταλικά τραγούδια όπως είναι φυσικό. Εντάξει δε λέω , και τα γαλλικά καλά είναι , αλλά για να τ' ακούς και όχι για να τα μιλάς! Πιστέψτε με... Μετά από δύο χρόνια αποτυχημένης προσπάθειας στο σχολείο κατέληξα να ξέρω μόνο κάτι λέξεις όπως γκαρσόν (σαν τον τύπο της διαφήμισης) και αυτές να μην μπορώ να τις συλλαβίσω "όπως πρέπει". Ε και όταν μας έδωσαν και τα ιταλικά ως επιλογή στο σχολείο δε δίστασα καθόλου να τα επιλέξω μεταξύ γερμανικών και γαλλικών! Έτσι έφτασα σήμερα σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μπορώ να παραγγείλω σε εστιατόριο... (χειροκρότημα?) και να αναλύω (αναλύω που λέει ο λόγος) τις καθημερινές μου συνήθειες...Si si!
  Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Είναι που τα έχω φρέσκα γιατί γράψαμε σήμερα κάτι πανεύκολα θέματα , άρθρα ρήματα και τέτοια... capisci? Η γραμματική δεν είναι δύσκολη... Τα περισσότερα ρήματα είναι ομαλά και τα ανώμαλα τα μαθαίνεις και τέλος! Ούτε προφορές ούτε τίποτα... ό,τι βλέπεις διαβάζεις! Και το λεξιλόγιο? Πολλές λέξεις μοιάζουν με τις αγγλικές , αλλά και γαλλικές , αφού όλες λατινογενείς είναι... Τουλάχιστον εμένα μου φαίνονται εύκολα... Για τους συμμαθητές μου που ζορίζονται δεν είμαι τόσο σίγουρη , αλλά εμένα ν' ακούτε , εντάξει?
Κι επειδή θυμήθηκα ένα καταπληκτικό ιταλικό τραγούδι σας το παραθέτω με τους στίχους του ρεφρέν!

Non ti scordar mai di me,
di ogni mia abitudine,
in fondo siamo stati insieme
e non è un piccolo particolare.
Non ti scordar mai di me,
della più incantevole fiaba
che abbia mai scritto,
un lieto fine era previsto e assai gradito.

  Η Giusy Ferreri ζητάει από τον αγαπημένο της να μην την ξεχάσει μετά απ'όσα έζησαν μαζί. Ε δε νομίζω να θέλετε να κάνω μετάφραση κατα λέξη?? :PP
Καλά δεν έχω πρόβλημα... αν θέλετε σας τα λέω κιόλας!
 Ποια είναι η αγαπημένη σας γλώσσα? Τι σας αρέσει σ' αυτή? Πείτε τα μου όλα! :)
(όποιος πει γαλλικά τον έφαγα :P)
        (σοβαρολογώ!)
(Όχι εντάξει πλάκα κάνω :PP)

1 Ιουνίου 2011

Διάβασμα...


  Δυστυχώς πολλοί από μας διανύουμε τη χειρότερη περίοδο του χρόνου , και το εννοώ με όλη τη σημασία της λέξης... Γιατί? Επειδή είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάζουμε ενώ αρχίζουν σιγά σιγά να σφίγγουν οι ζέστες!
  Μα ποιοι σοβαροί άνθρωποι βάζουν τις εξετάσεις τέτοια εποχή? Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα :/ Και το χειρότερο? Η υπέροχη υπουργός παιδείας κανόνισε να γράφουμε το ένα μάθημα μετά το άλλο , κάτι σαν βομβαρδισμός γνώσεων θα πω εγώ... Οπότε έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα , και για να σας δώσω να καταλάβετε (να ο πληθυντικός πάλι :P) σήμερα γράψαμε χημεία , αύριο γράφουμε νέα ελληνική γλώσσα και μεθαύριο δεύτερη ξένη γλώσσα... (την οποία και πάνε να καταργήσουν εεε?) Ε και είναι κι αυτό το σαββατοκύριακο που χαλάει τα σερί αλλιώς αυτοί ήταν ικανοί να μας βάλουν και τέταρτο μάθημα στη σειρά... Αλλά δεν πτοούνται καθόλου! Δευτέρα - Τρίτη - Τετάρτη συνεχόμενα και τελειώνουμε επιτέλους! (αν δεν έχουμε βγει νοκ άουτ... :P) 
  Άντε καλό διάβασμα , καλή συγκέντρωση και να θυμάστε ότι σε μια βδομάδα θα είστε ελεύθεροι να απολαύσετε το καλοκαιράκι!
  Σας αφήνω με ένα αγαπημένο μου τραγούδι , κατάλληλο για το γενικό κλίμα!

Σαν πρώτη ανάρτηση


  Καλά τα βιβλία και οι ταινίες , αλλά χρειάζομαι πολύ μια διέξοδο για τις σκέψεις μου , τα συναισθήματα και τα προβλήματά μου. Γι'αυτό και δημιούργησα αυτό το ιστολόγιο. Ξέρω ίσως στην αρχή να μη διαβάζει κανείς όσα γράφω , αλλά μέσα στο κόλπο είναι αυτά... Πάντως εγώ θα συνεχίζω να γράφω κι ελπίζω να μην πτοηθώ , έστω κι αν υπάρχει ένας και μόνο αναγνώστης (και πολλά λέω).
  Πολύ θα ήθελα πάντως να ανταλλάξω απόψεις με τους υπόλοιπους μπλόγκερς. Οπότε μη διστάζετε να σχολιάσετε λέγοντας το οτιδήποτε , να ξέρετε θα μου δώσει μεγάλη χαρα!
  Ίσως κάποιοι θεωρήσετε ότι προσπαθώ να "αντιγράψω" άλλα ιστολόγια , αλλά κάτι τέτοιο νομίζω πως δε θα με τιμούσε ιδιαίτερα... Εξάλλου ο λόγος που το κάνω όλο αυτό είναι για να δώσω το δικό μου στίγμα και όχι να κοπιάρω τα στοιχεία των υπολοίπων. Παρ'όλα αυτά έχω κάποια αγαπημένα ιστολόγια , τα οποία εκτιμώ πολύ και αν υπάρχει τυχόν ομοιότητα θα είναι καταλάθος και συγχωρέστε με... :)
  Έτσι λοιπόν αρχίζει τούτο το ιστολόγιο. Θα θεωρήσω τη σημερινή μέρα την πρώτη μέρα και αν θεού θέλοντος είμαι εδώ και ένα και δύο και τρία (και τέσσερα παιδιά?) ακόμα χρόνια θα γιορτάζω τα γενέθλια του ιστολογίου την ίδια μέρα... Τι να πω... κανείς δεν ξέρει , γι'αυτό ποτέ μη λες ποτέ.
  Έτσι , επαναλαμβάνω , δημιούργησα το ιστολόγιο αυτό , ποιος ξέρει πόσες ώρες έψαχνα για το κατάλληλο φόντο και τις εικόνες που βλέπετε δεξιά -------->
  Ίσως δείτε πολλές ακόμα , γιατί έχω μια μανία με δαύτες οπότε μη με παραξηγήσετε πλιιζ...
  Ελπίζω να σας αρέσει και να αποφασίσετε να το ακολουθήσετε! Πιστεύω ότι θα περάσουμε πολλές καλές στιγμές μαζί!
Καλά... μ'αρέσει που μιλάω και στον πληθυντικό σε αόρατο κοινό... Αξιολύπητο?
  Ίσως όμως μια μέρα κάποιος το διαβάσει αυτό το πρώτο ποστ μου και σκεφτεί ότι απευθύνομαι σ'αυτόν.

Άντε...και καλό μήνα σε όλους!!!
(Μπήκε το καλοκαιράκι!)