Δεν κατάλαβα τίποτα...
Πότε πέρασε το καλοκαίρι;;
Πότε πήγε 8.45;;;
Πότε χτύπησε το κουδούνι;;;;
Και τελείωσε κιόλας η δεύτερη μέρα...
Πρώτη φορά που δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο στην τσάντα... Ούτε ένα για δείγμα...
Τα βιβλία αγνοούνται , όποιος ξέρει οτιδήποτε ας επικοινωνήσει μαζί μας.
Όχι τίποτ' άλλο , αλλά πέρσι μας βάζανε και διαδραστικούς πίνακες... Α καλάαα...
Πρώτο θρανίο πάλι... Φτου , τρέχουν και προλαβαίνουν τα τελευταία...
Και δυο καινούριοι μαθητές , πόσοι είμαστε τώρα;; Α , 28...
Άλλος για τη βάρκα μας;; Δεν μπορεί θα τους φτάσουμε τους 30!
Καινούριο θρανίο να ζωγραφίσω!!
Καινούριοι καθηγητές επίσης!
Πφφφ θέλω το καλοκαίρι πίσω......
Καλά καλά δεν κατάλαβα πότε πέρασε...
I will survive...
Will I?
4 σχόλια:
Έτσι, χιούμορ χρειάζεται!
Καλή χρονιά, Χριστινάκι!
χεχε το χιούμορ είναι αναγκαίο!!
Καλή χρονιά :)
Αχ σχολείο??
Καλό κουράγιο!Νομίζω το χρειάζεσαι.
Εγώ ανυπομονούσα να πάω πρώτη μέρα στο σχολείο,μου έλειπε, αλλά μετά από την πρώτη κιόλλας ώρα του μαθήματος θυμόμουν,
''Α ΝΑΙ...,ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ,ΣΑΣ ΜΙΣΏ ΟΛΟΥΣ! μουχαχαχ''
κι εγώ στο δημοτικό ανυπομονούσα να γυρίσω στο σχολείο , να δω τις φίλες μου κλπ... αλλά τότε συμπαθούσα ολα τα παιδιά και οι δάσκαλοι ήταν καλοί...
Από Γυμνάσιο και μετά το σχολείο έχει γίνει εφιάλτης...
καταρχάς μιλάω σε πολύ λίγους κι αυτό επειδή είμαι εσωστρεφής και επίσης οι καθηγητές αγριεύουν χρόνο με το χρόνο...
εεε και τώρα χωρίς τα βιβλία άλλος ένας λόγος... :/
Δημοσίευση σχολίου